ولسوالی ادرسکن
حدود اربعه:
موقعیت جغرافیایی
بیشتر نواحی ادرسکن کوهستانی می باشد و ارتفاعات سیاه کوه آن یکی از شاخه های مهم کوه بابا است. و دره های سرسبز دارد
رود ادرسکن از رشته کوه های تولک و فرسی سرچشمه گرفته و دارای دو شاخه به نام های اولنگ ویش و رودگز می باشد که پس از یکجا شدن با هم وارد ادرسکن می شود.
وضعیت تاریخی ولسوالی ادرسکن
در فرهنگ دهخدا وجه تسمیه آن را به معنی (باشندگان خانه و جای) آورده اند.
ادرسکن در روزگار قدیم از مربوطات اسفزار یا سبزوار بود و نام آن در اکثر متون کهن تاریخی و جغرافیایی آمده است. چنانکه در حدود العالم در این باب چنین آمده است: « اسبزار او را چهار شهرست. چون: کواژان، ارسکن، کوژه و جراشان و این هر چهار اندر مقدارش شش فرسنگست، جایی با نعمت است.»
اضطرابی در قرن چهارم هجری از آن چنین یاد می کند: « افزار نام ناحیتی است و ( دارای شهر های ) ادرسکر، کواران، کوشک و کواشان. همچنان لسترج که درباره پژوهش های معتبری دارد، در این مورد می نگارد: « شهر ادرسکر هنوز در سمت خاور اسفزار باق است، ولی به نام ادرسکن خوانده می شود.
حافظ ابرو در عهد سلطنت شاهرخ میرزا در قرن نهم هجری از نام ادرسکن یاد کرده است و درباره ولایت اسفزار می گوید : « آب رودش از کوه غور بر می خیزد و آن رود را رود ادرسکن خوانند».
همچنان چور بهای جامی یکی از شاعران دوره تیموریان هرات درباره واژه ادرسکن و سبزوار بیت قشنگی دارد بدین شرح:
غنیمت دان که جنت مگر یابی چنین جا را
معروف ترین اماکن ادرسکن:
- بازار ادرسکن
- پل ادرسکن
- مسجد جامع ادرسکن
شخصیت های معروف ادرسکن:
امیرجان صبوری:
امیرجان صبوری خواننده، آهنگساز و شاعر کشور متولد همین ولسوالی است. امیرجان صبوری تصنیفهای اغلب آهنگهایش را نیز خودش ساختهاست و همچنین تصنیفهای بسیاری از آهنگهایی را که برای دیگران ساخته نیز از سرودههای خود اوست. او آهنگی برای زادگاه اش ادرسکن دارد.
صبوری از شانزده سالگی به هنر آوازخوانی روی آورد و برای اولین بار جشنواره آهنگهای ملی و محلی در کابل آهنگی به نام دختر هری را خواند که با استقبال زیادی روبهرو شد و مقام دوم را به دست آورد و وی پس از آن این آهنگ را در رادیو افغانستان ضبط کرد.
صنایع دستی:
هنر صنایع دستی در ولسوالی ادرسکن دارای قدمت زیادی است. بسیاری از اهالی این ولسوالی در کرباس بافی مهارت زیادی داشته اند. در حال حاضر مردم ادرسکن به بافتن قالین و قالینچه می پردازند. در گذشته بین اهالی نمد بافی و ساختن خیمه های موئی و نخ ریسی رواج فراوان داشته است.
محصولات زراعتی:
تنها پیداوار زراعتی ادرسکن گندم، جو و دانه های روغنی است و باغداری در آن بسیار کم می باشد. اما به دلیل دامنه های سرسبز و علفچر های دشتی در این ولسوالی، تربیه مواشی در آن بسیار مساعداست.
منابع-
- پویان رسل، حاکم نشینان هرات، هرات، چاپ توانا، 1394
- کریمی نوراحمد، مجله دوربین، هرات- 1384