تقویم تاریخ ( 6 ماه اسد )

امروز 6 ماه اسد برابر با 28 جولای تقویم میلادی است. روزی که در افغانستان و جهان اتفاقات زیادی به وقوع پیوسته است و ما به مرور برخی از این وقایع می‌پردازیم.

رویداد ها:

633 – دو بار پیشنهاد انتقال پايتخت از تيسفون به استخر 

درپي افتادن «حیره» به دست اعراب مسلمان در ماه می 633 میلادی و سپس محاصره شهر انبار در جولای همان سال که هر دو منطقه در قلمرو ساسانی بودند (واقع در غرب تیسفون ـ پایتخت وقت) و انتظار حملات بیشتری از جانب عرب، بزرگان کشور 28 جولای به یزدگرد سوم شاه وقت متذکر شدند که ممکن است حضرت ابوبکر ( رض) (خلیفه اول مسلمین) حملات نظامی وسیعتری را تدارک ببیند و پیشنهاد کردند که بهتر است ضمن دفاع در غرب فرات، پایتخت نیز به استخر (شیراز) منتقل شود زیرا که عبور نیروی عرب از کوههای میان راه دشوار خواهد بود. قبلا در جنوب غربی فرات چهار نبرد محدود میان نیروهای دو طرف روی داده بود. یزدگرد چون خطر حمله به تیسفون را بعید می دانست با بی اعتنایی تمام پیشنهادرا رد کرد ولی برای بسیج نیرو و آماده شدن جهت دفاع در برابر حملات نظامی بزرگتر نیز اقدام نکرد. حضرت ابوبکر (رض) سال بعد (634 میلادی) درگذشت و حضرت عمر (رض) خلیفه دوم مسلمین شد و تصمیم به دنبال کردن جنگ با ساسانیان گرفت. زد و خورد های بعدی دو سال پس از درگذشت حضرت ابوبکر (رض) روی داد که قاطع ترین آنها نبرد قادسیه بود که در نوامبر 636 میلادی صورت گرفت، واحدهای نظامی آریایی شکست خوردند، رستم فرخزدا از جنرالهای ارشد آریایی کشته شد و درفش كاويان ــ پرچم ارتش ــ به دست عرب افتاد.

چهار روز پس از این شکست، بزرگان آریایی در نشست خود در عمارت سلطنتي (طاق كسري) بار دیگر پيشنهاد جولای 633 (انتقال فوري پايتخت از تيسفون ـ 36 کيلومتري جنوب شهر بغداد و هشت قرن پايتخت آریانا ـ به شهر استخر) را به عنوان عملی ترین راه حل مطرح کردند. تا آن زمان اين نخستين بار بود که پرچم کاويان تصرف شده بود. يزدگرد سوم، نخست پيشنهاد انتقال پايتخت را پذيرفت، ولي بعدا آن را رد كرد که مورخان قسطنطنیه (روم شرقی) شرح این وضعیت را به تفصیل نوشته و ردّ پیشنهاد را یک اشتباه یزدگرد سوم خوانده اند.

اعراب، سال بعد (637 میلادی) تيسفون را مورد حمله قراردادند كه يزدگرد به منطقه حلوان نقل مكان كرد و چون در همين سال در جلولا (نزديك حلوان) هم شكست خورد به سوي نهاوند عقب نشيني كرد كه بعدا در آنجا هم شكست خورد و به جانب هرات و  مرو آمد تا در آنجا به مقاومت ادامه دهد كه در مرو ترور شد و نیروی نظامی که دولت چين در اختيار پسر او فیروز قرارداده بود، تا کمک کند برجای پدر بنشیند تنها تا خجند و درّه زرافشان پیش آمد.

1729 – نخستين قيام بردگان سياهپوست در آمريکاي شمالي

28 جولاي سال 1729 نخستين قيام بردگان سياه پوست در ايالات متحده آمريكا آغاز شد. قيام كنندگان كه 44 نفر بودند در سر راه خود از كاروليناي جنوبي به فلوريدا (و در آن زمان فلوريداي اسپانيا) هر سفيد پوستي را كه ديدند كشتند، اما پيش از رسيدن به مرز فلوريدا و به دست آوردن آزادي خود، به محاصره نيروهاي نظامي انگلستان (حاکم بر مهاجرنشينان وقت) درآمدند كه اسير و كشته شدند. اما ساير سياهپوستان به صورت متناوب به قيامهاي خود تا به دست آوردن آزادي و حقوق مدني ادامه دادند. سياهپوستان از قرن هفدهم از آفريقا ربوده و يا خريده شده و به قاره امريكا جهت فروش و كاركردن رايگان براي اربابانشان منتقل شده بودند، زيرا كه بوميان آمريكا (سرخپوستان) حاضر نبودند براي سفيد پوستان اروپايي مهاجر حتي در برابر دريافت مزد كاركنند.

1821 – باتلاش سيمون بوليوار در اين روز «پرو» نيز به استعمار اسپانيا پايان داد و استقلال خود را اعلام داشت. 

1878 – امضاي معاهده “برلين” بين دول اروپايي 

در پي امضاي قرارداد سَن استِفانو كه به جنگ‏هاي روس و عثماني در اواخر قرن نوزدهم پايان داد و بر اساس آن بخش‏هايى از مناطق تحت حاكميت عثماني به روسيه واگذار شد، معاهده تاريخي برلين در پايان كنگره‏اي به همين نام، در 28 ژوئيه 1878م ميان نمايندگان كشورهاي روسيه، آلمان، فرانسه، انگليس و اتريش به امضا رسيد. دستور كار اين كنگره، تجديدنظر در پيمان سن استفانو بود و برنامه‏ريزي و مسئوليت آن هم برعهده بيسمارك، صدراعظم قدرت‏مند و آهنين آلمان قرار داشت. از تصميمات اين كنگره مي‏توان به رسميت شناختن استقلال صربستان، مونته نگرو و روماني را نام برد. هم‏چنين تقسيم بلغارستان به سه قسمت و تجديدنظر در مرزهاي يونان و عثماني از ديگر تصميمات اين كنگره بود. در اين راستا، منطقه بوسني و هرزگوين نيز تحت اختيار و حاكميت اتريش قرار گرفت. برگزاري كنگره برلين، يكي ديگر از موضوعاتي بود كه به رهبري و سيادت بيسمارك در ميان دولت‏مردان اروپايى دامن مي‏زد. هم‏چنين با امضاي اين معاهده، قدرتِ سياسي و نظامي آلمان به اوج رسيد و زمينه براي توسعه‏طلبي اين كشور فراهم شد. در واقع، انعقاد قرارداد برلين در سال 1878م و ايجاد اختلافات جديد مرزي را مي‏توان يكي از عوامل زمينه‏ساز جنگ جهاني اول دانست. چرا كه بسياري از امتيازهايى را كه روس‏ها در نتيجه معاهده سن استفانو به دست آورده بودند در جريان معاهده برلين از دست دادند و آن امتيازها ميان دولت‏هاي مدعي و معترض تقسيم گرديد. اين كار باعث خارج شدن روس‏ها از اتحاد امپراتوران سه گانه و زمينه‏اي براي دسته‏بندي كشورهاي اروپايي، قبل از شروع جنگ جهاني اول شد.

1914 – روزي كه جنگ جهاني اول آغاز شد

28 جولای 1914 امپراتوري اتريش به صربستان اعلان جنگ داد و به اين ترتيب جنگ جهاني اول آغاز شد زيرا كه روسيه به كمك كشور همنژادش صربستان شتافت و آلمان نيز براي دفاع از همنژادان اتريشي خود در برابر روسيه وارد جنگ شد و ….

جرقه جنگ جهاني اول در 28 جولای 1914 (درست یک ماه پیش از آن) كه گاوريلو پرينسيپ وطندوست صرب در شهر سرايوو وليعهد اتريش ـ گراندوك فرانتس فرديناند و زنش را ترور كرده بود زده شده بود و در اين فاصله، ارسال اولتيماتوم هاي اتريش به صربستان ادامه داشت. اروپا از سالها قبل از اين با تشكيل اتحاديه هاي نظامي دوگانه براي جنگ آماده مي شد كه مورخان اين دوره را «دوران صلح مسلح» نوشته اند. رقابت قدرت هاي اروپايي بر سر استعمار ساير كشورها باعث دشمني آنها شده بود زيرا كه آلمان ديرتر از ديگران پا به ميدان استعمار گذارده بود و سهم خواهي مي كرد. از میان رفتن امپراتوری های اتریش و عثمانی، کمونیست شدن روسیه، پیدایش کشورهای عربی شرق سوئز (آسیا)، ورود دولت واشنگتن به صحنه سیاست جهان، تغییر نقشه های جغرافیایی، شیوع آنفلوآنزا در چند قاره و مرگ دست کم 23 میلیون انسان از آن و … از نتایج جنگ جهانی اول هستند.

1943 – بمباران هامبورگ؛ روزي كه 42 هزار آلماني به دست انگليسي ها دود شدند

28 جولاي 1943 (هفتم امرداد) روزي است كه نيروي هوايي انگلستان هامبورگ آلمان را كه اينك ثابت شده است «عاري از استقرار نظاميان» بود با فروريختن بمب به آتش كشيد. در اين بمباران، بيش از 42 هزار تن از ساكنان هامبورگ، معروف به شهر عمودي (شهر آسمانخراش ها و برجهاي مسكوني) كشته و سه چهارم ساختمانهاي شهر ويران شدند. سران آلمان 70 ميليوني اينك در دو اتحاديه، متحد همين انگلستان هستند!.

1976 – وقوع دو زمین‌لرزه شدید در شهر صنعتی تانگشان چین، جان بیش از 600,000 تن را گرفت.

ابن عربی

کارل پوپر

هوگو چاوز

آنتونیو ویوالدی

یوهان سباستیان باخ

فرانسیس کریک