
قیام مردم نورستان و کنر و برخوردشان با نیروی های خلق و پرچم/1357
747 – ابومسلم خراسانی شروع جنبش سیاهجامگان را علنی کرد. این جنبش نهایتا منجر به سقوط حکومت امویان شد.
1944 – توطئه ترور هيتلر
بيستم جولاي 1944 هيتلر در يك قرارگاه نظامي ( وولفزشانزه ـ لانه گرگها) در پروس شرقي از توطئه قتل رهايي يافت. در اين توطئه، انفجار بمب چهار تن را كشت و گروهي ديگر را مجروح كرد. بزرگي و استحكام ميز مذاكرات باعث نجات هيتلر شد كه مختصرا زخمي شده بود.
توطئه قتل هيتلر توسط يك دسته از افسران آلماني كه شكست در جنگ را قطعي مي دانستند و با اطلاع (نه مداخله) چند مارشال ازجمله «رومل» طرح ريزي شده بود و قرار بود كه پس از قتل هيتلر، نيروي احتياط برلين را زير كنترل خود در آورد، حزب نازي را از قدرت بركنار و با متفقين وارد مذاكرات صلح شود.
افسر جواني به نام «كلاز فون ستافنبرگ Claus Von Stauffenberg» مامور قراردادن بمب در اطاق مذاكرات شده بود [درست مشابه چگونگی قتل رجایی و باهنر در 37 سال بعد در تهران] که گفت و گوها تبادل نظر درباره جنگ و امنيت ملّي آلمان بود ولي آن روز، هيتلر تصميم گرفت كه جلسه به جاي زير زمين در طبقه اول قرارگاه تشكيل شود كه «كلاز» با عجله كيف حامل بمب را به محل تازه منتقل كرد ولي موفق نشد در جاي مورد نظر بگذارد و زمان (تايمر) انفجار را تغيير دهد.
وي پس از قراردادن بمب با شتاب عازم برلن شد تا بقيه كارها را رو به راه كند كه بمب در زمان نادرست و محلي دورتر از چوکی هيتلر منفجر شد.
«كلاز» پس از رسيدن به برلن موفق به تصرف ساختمان راديو نشد و هيتلر كه متوجه قضيه شده بود از راديو برلن اعلام كرد كه به او آسيب نرسيده است. «كلاز» و همدستانش دستگير و بعدا اعدام شدند و به رومل پيشنهاد شد كه ميان خودكشي و حفظ افتخارات يا محاكمه و اعدام يكي را انتخاب كند كه رومل خود را كشت.
1969 – بشر بر سطح ماه
بيستم جولای سال 1969 (29 ماه سرطان 1348) در ساعت ده و 56 دقيقه بعد از ظهر به وقت واشنگتن «نيل آرمسترانگ Neil Alden Armstrong» فضانورد امريكايي و فرمانده آپولو ـ 11 نخستين فرد از كره زمين بود که گام بر سطح ماه ــ قمر زمين ــ نهاد و دقايقي بعد، «ادوين آلدرين Edwin Eugene (Buzz) Aldrin» پیلوت مدول ويژه نشستن در سطح ماه ـ فضانورد آمريكايي ديگر نيز به او پيوست و به اتفاق به راهپيمايي و جستجو و جمع آوري سنگ و خاك از سطح ماه پرداختند و با خود به زمین آوردند. (جمعا به وزن 21 کیلو و 550 گرم که دولت آمریکا بعدا مقداری از آنهارا به هریک از سران دولتهای دوست هدیه داد). اين راهپیمایی برسطح ماه در حالي بود كه «مايكل كالينز Michael Collins» متولد ایتالیا و خلبان سفينه آپولو ـ 11 در قمر زمین به حركت ادامه مي داد. آرمسترانگ و آلدرين با مدول ويژه از آپولو جدا شده بودند. هرسه فضانورد متوّلد 1930 می باشد.
آپولو ـ 11 که 16 جولای 1969 روانه ماه شده و 24 این ماه به زمین (آبهای اقیانوس آرام) بازگشته بود براي رسيدن به مدار ماه 390 هزار كيلومتر فاصله زمين از قمر خود را طي كرده بود. جريان فرود دو فضانورد در ماه و بازگشت آنان به زمین مستقيما از تلويزيون در سراسر جهان پخش شد. در آن زمان، ماهواره فرستادن بخشی از جنگ سرد و رقابت های دو بلوک شرق و غرب بود.
1951 – ترور ملك عبدالله پادشاه اردن در مسجد اقصي
بيستم جولاي 1951 ملك عبدالله پادشاه وقت اردن (جدّ ملك عبدالله فعلي) به دست يك فلسطيني به نام مصطفي شُكري (خيّاط) در بيت المقدس هنگام ورود به مسجد اقصي با شليك سه گلوله كشته شد.
ملك عبدالله متهم شده بود كه تحت نفوذ انگليسي ها به فلسطيني ها خيانت مي كند و به همراه دولت لبنان قصد مصالحه جداگانه با اسرائيل را دارند. چهار روز پيش از اين واقعه، الصلح نخست وزير لبنان كه براي ديدار ملك عبدالله به اردن رفته بود در اين كشور ترور شده بود.
در آن زمان، نه تنها فلسطيني ها بلكه گروهي از اعراب ملك عبدالله را به دليل تصرف قسمت قديمي بيت المقدس در جريان جنگ يهوديان و فلسطيني ها خائن به ملت عرب مي دانستند و مي گفتند كه ملك عبدالله به جاي تصرف بيت المقدس که متعلق به فلسطيني ها است بايد ارتش خود را در جهت دريا به حركت درمي آورد و پيشروي يهوديان مسلح را سد مي كرد. مفتي اعظم فلسطين نيز همين نظر را نسبت به ملك عبدالله داشت.
ملك عبدالله كه هنگام مرگ 69 ساله بود در جريان جنگ جهاني اول به انگليسي ها در خارج ساختن سرزمين هاي عرب از دست عثماني ها كمك كرده بود كه پس از جنگ او را امير كشور تازه تاسيس اردن و پس از دادن استقلال به اردن، پادشاه اين كشور كرده بودند. در آن زمان هدف انگلستان از ايجاد دو كشور سلطنتي اردن و عراق اين بود كه سوريه بزرگتر تشكيل نشود كه سدي بزرگ بر سر راه منافع و سياستهاي انگلستان در خاورميانه باشد.
پس از ترور ملك عبدالله، پسرش طلال بر جاي او نشست و پس از او نوبت به ملک حسين پسر طلال رسيد كه 17 ساله بود. وي هنگام تيراندازي به پدر بزرگش در كنار او بود. به طلال چون در پاريس با صداي بلند انگلستان را امپرياليست خوانده بود برچسب بيماري رواني زده و برکنار کرده بودند!.
1956 – روزي كه فرانسه به تونس استقلال داد
دولت فرانسه 20 جولای 1956 به تونس، مستعمره خود در شمال آفريقا، استقلال داد كه از آن زمان روز ملي اين كشور بشمار مي رود. اين استقلال آسان هم به دست نيامد و تونسي ها براي گرفتن آن مبارزه كرده بودند. حبيب بورقيبه از زمان استقلال به مدت 31 سال بر اين سرزمين قديمي و متمدن حكومت كرد و در اين مدت، در تونس تنها يك حزب فعاليت داشت.
تونس كه ميان ليبي و الجزاير واقع شده است يك كشور منطقه مديترانه است و در اين دريا ساحلي طولاني دارد. وسعت خاك آن 164 هزار كيلومتر مربع و جمعيتش ده ميليون نفر است و يك كشور عربي بي طرف بشمار مي آيد كه فرانسه زبان دوم مردم آنجاست. این سرزمین در عهد باستان وابسته به امپراتوری روم، بعدا امپراتوری اسلامی و سپس امپراتوری عثمانی بود.
زادروزها
۱۳۰۴ – زادروز فرانچسکو پترارک اندیشمند، مورخ، نویسنده، شاعر، انسانشناس و اومانیست ایتالیایی
۱۵۱۹ – زادروز اینوسنت نهم از پاپهای کلیسای کاتولیک رم
۱۸۶۴ – زادروز اریک آکسل کارلفلدت شاعر نمادگرای سوئدی، برنده جایزه نوبل ادبیات پس از مرگش در سال ۱۹۳۱
۱۹۱۹ – زادروز ادموند هیلاری کوهنورد، کاشف نیوزلندی، اولین فاتح اورست به همراه تنزینگ نورگی
۱۹۴۷ – زادروز کارلوس سانتانا نوازنده گیتار و گیتار الکتریک مکزیکی
۱۹۸۰ – زادروز ژیزل بوندشن مانکن برزیلی
درگذشتها
۱۰۳۱ – درگذشت روبر دوم پادشاه فرانسه
۱۸۶۶ – درگذشت برنهارت ریمان ریاضیدان آلمانی
۱۹۰۳ – درگذشت لئون سیزدهم از پاپهای کلیسای کاتولیک رم
۱۹۲۳ – درگذشت پانچو وییا از برجسته ترین ژنرالهای انقلاب مکزیک
۱۹۳۷ – درگذشت گولیلمو مارکونی مهندس برق ایتالیایی، برنده جایزه نوبل فیزیک سال ۱۹۰۹
۱۹۷۳ – درگذشت بروس لی استاد هنرهای رزمی، بازیگر چینی
1945 – درگذشت پل والِري شاعر و اديب مشهور فرانسوي