مجله دوربین دانشنامه هرات، ادبی، فرهنگی، هنری و اجتماعی 
نصرالدین سلجوقی
حاجی محمد وزیر اخی کروخی فرزند منشی ملا عبدالصمد متولد سال 1301 هجری شمسی ولسوالی کرخ هرات ، علوم متداوله را نزد پدر وعلما ، محل فراگرفته و خط نستعلیق را نزد پدر آموخت. او از سال 1317 به وظیفهء معلمی آغاز به کار نمود و بعد ها به عنوان مدیر امور خارجه ومدیریت تحریرات و مدیریت عمومی محاسبه مستوفیت ولایت هرات و کابل ایفای وظیفه نمود . وی در سال 1357 به کانادا طور مهاجرت کرد و در شهر انتاریو سکنی پذیر شد و طی دوران هجرت هم بیکار ننشسته و به تدوین و تحریر آثار علمی و فرهنگی علما ودانشمندان به خط نستعلیق پرداخت که آن آثار به همان خط به دست نشر سپرده شد.از جملهء آثار نوشتاری شان به خط نستعلیق ، هرات در عصر ملکیار، و آثار خطی منشی ملا احمد و راز ونیاز اثر مرحوم شمس الدین متین سلجوقی را طور تحفه از طرف شان ذریعه پست دریافت نمودم که از محتویات آن مستفید شدم.باید علاوه نمود که در حدود چهل کتاب ازآثار شعرا وفضلای وطن به خط کتابت نستعلیق او نگاشته شده است که شرح کامل آن درین صفحه گنجایش ندارد و یکی از آنها همانا شکوفایی هرات دردورهء عبدالله خان ملکیار و معرفی برخی از رجال همکار و شخصیت های آن زمان می باشد که به تیراژ یکهزار جلد دریازده فصل و هفتصدو هفده صفحه با قطع و صحافت عالی در انتشارات احراری به دست نشر سپرده شده است.دراین اثر ، فضلاء ، شعراو دانشمندانی چون داکتر عنایت الله شهرانی تقریظ ها نوشته اند که از جمله داکتر عبدالغفور روان فرهادی از ادارهء سازمان ملل متحد مطلبی را تحت عنوان دیباچه و به پاس کتابی باارزش و گنجینهء شاهوارشرح مفصلی را نگاشته و اثر مذکوررا به یک درخت پربار و یک گنجینهء شاهوار تلقی نموده است. ودر قسمتی ازتقریظ خود پیرامون عبدالله خان ملکیار می نویسد که:<< نخست به مکنونات حافظه خودمراجعه کردم. میدانستم جناب عبدالله خان ملکیار را استادان شرق شناسی من در فرانسه در سالیان تحصیل من می ستودند. چنانچه Emil Benveniste استادان زبان شناسی من در سالهای پنجاه مسیحی که ضمناء زبان اوستای را به ما می آموخت ، ازین خبر بسی شادمان بود که جناب عبدالله ملکیار از موجودیت منار جام در کهسار غور افغانستان به جهان خبر داده است( این خبر در پاریس بایشان رسیده بود) ورنه این یادگار باستانی اسلامی (منار قطب دهلی از روی آن ساخته شده ) هنوز مدت مزید از نظر دانشمندان پنهان می ماند>>.نگارنده با آن مرحوم گاهی تیلفونی در تماس بودم ، در فصل پنجم کتاب، ایشان بدون تعصب از ملا رحمن یهودی و همکاری های او در بخش تجارت مفصل نگاشته اند، چنانچه ملا رحمن یهودی همواره در کنار علما و مشایخ هرات در محافل در صدربدون تعصب نشسته بود. به یادارم روزی بمن تیلفون کردند و گفتند شخصی از هرات برایم تیلفون نموده و انتقاد کرده است که تو چرا از ملا رحمن یهودی در کنار مشایخ هرات یادآور شدی ؟ مرحومی اخی کرخی از دوستان نزدیک پدر مرحوم من (مطیع) سلجوقی بودند و همواره در هرات با هم دید و بازدید داشتند. خوشحالم اینکه نامهء منظوم پدر مرحوم مرا که عنوان ملکیارنگاشته بودند در روی جلد کتاب به کتابت خود به نشر رسانیده اند بدین نهج:ملکیار دانای با عز وشانسفیر کبیر صداقت نشانزسعیت هری سبز وآباد شدزتو مانده آثار بس جاودانبجامع پر فیض و شهر قدیمنمودی بسی خدمت شایگانازآن نام نیک تو گردیده ثبتبه دیوار و محراب و ایوان آنترا دوست دارند اهل هریگهی یاد بنما ازین دوستاننه تنها دعای تو گوید (مطیع)ستایندهء تست پیروجوان
