260 – روزي كه آریانا بارديگر ابر قدرت جهان شد
هفتم نوامبرسال 260 ميلادي در شهر تيسفون (مدائن ــ 36 کيلومتري جنوب بغداد امروز) شاپور يكم، رئيس وقت كشور آریانا از دودمان ساساني، در مراسمي در برابر والرين (پوبليوس ليسينيوس والريانوس) امپراتور روم و چنرالهايش كه بر دست و پايشان زنجير بود؛ آریانا را تنها ابر قدرت جهان اعلام كرد. والرين و ژنرالهايش درجنگ به اسارت ايران در آمده بودند و اين روز نه تنها يكي از روزهاي درخشان تاريخ ميهن گرامي ما، بلكه همه مشرق زمين است.
براي اين كه ايرانيان اين پيروزي خود را فراموش نكنند و جهانيان براي هميشه عظمت آریانا را در نظر داشته باشند و مشرق زميني ها خود را مديون توان ارتش ايران بدانند، به خواست شاپور يكم منظره به زانو نشستن والرين مغرور در برابرش را در چند نقطه در ايران بر سنگ تصوير كردند كه تا ابد باقي بماند، و مانده است.
در پي مراسم هفتم نوامبر، شاپور يكم هزاران اسير رومي را به خوزستان فرستاد تا در ساخت سد شادروان و پل شوشتر بكار گمارده شوند.
شرح اين پيروزي نظامي درخشان آریایی ها را «مارسليوس» كه خود ناظر صحنه هاي آن بوده برنگاشته است. به نوشته ادوارد گيبون، اين شكست شيرازه امپراتوري روم را از هم گسيخت و آغاز پايان اين امپراتوري و تجزيه آن قرارگرفت.
والرين در برابر شاپور يکم به زانو درآمده و التماس مي کند
1914 – ورود نيروهاي عثماني به آذربايجان
نيروهاي عثماني به آدربايجان وارد شدند.
1917 – انگليسي ها منطقه غزه در فلسطين را كه جزيي از امپراتوري عثماني بود متصرف شدند.
1917 – سالروز انقلاب بلشويكي روسيه
بامداد هفتم نوامبر سال 1917 (25 اکتوبر برپايه تقويم ميلادي قديم ـ تقويم ژوليان) گاردهاي سرخ مركب از كارگران و كشاورزان مسلح وارد كاخ زمستاني تزارها در سن پترزبورگ شدند و درحالي كه رزمناو «اورورا» به اطراف كاخ گلوله مي زد به عمر دولت موقت روسيه مركب از ليبرالها و سوسياليستهاي ميانه رو به رياست كرنسكي پايان دادند. تزار نيکلاي دوم قبلا تفويض اختيارات کرده بود. تصرف ساختمانهاي دولتي سن پترزبورگ (پتروگراد) از روز پيش (24 اکتوبر) آغاز شده بود.
دسته هاي ديگر گارد سرخ و متعاقب آنان کمونيست هاي غير مسلح ايستگاه راه آهن، تلگرافخانه و دو پادگان نظامي شهر دولتي را متصرف شدند و به اين ترتيب 34 سال پس از مرگ كارل ماركس، نظامي ظاهرا بر پايه انديشه و فرضيه هاي او در روسيه ـ كشوري كه وضعيت و شرايط آن براي پياده كردن فوري چنين فرضيه هايي آمادگي نداشت ـ روي كار آمد. كرنسكي درفوريه 1917، در زماني كه روسهاي ناموفق در جنگ جهاني اول از تبعيض و فقرو بي ثباتي كشورشان به جان آمده بودند روي كار آمده بود و تزار نيكلاي دوم اختياراتش را به او سپرده بود تا به اوضاع روسيه سر و سامان بخشد كه موفق نشده بود.
رهبري انقلاب بلشويكي روسيه را لنين برعهده داشت كه تا چند ماه پيش از انقلاب در سويس به حالت تبعيد به سر مي بُرد و باكمك آلماني ها که با روسيه در جنگ بودند به وطن بازگشته بود.
جوانان و طبقه تحصيلكرده روسيه با خواندن داستانهاي «تولستوي» كه درست هفت سال بيش از انقلاب در 82 سالگي درگذشته بود از وضعيت موجود روسيه بيزار شده بودند و بي صبرانه در انتظار يك تحول پايه اي (انقلاب) بودند.
9 روز پس از سقوط سن پترزبورگ، مسكو و چندشهر بزرگ ديگر نيز به تصرف بلشويكها در آمد. باوجود اين، شماري که مخالف انقلاب بودند به رهبري يک ژنرال تزاري دست به مقاومت مسلحانه زدند و چند دولت مقتدر از جمله فرانسه، آمريکا، جاپان و انگلستان هم کمک کردند و واحد نظامي فرستادند و جنگ داخلي به راه افتاد ولي سرانجام در آن بلشويکها پيروز شدند.
لنين يک ماه پس از انقلاب، مذاكرات صلح را با آلمان و اتريش را آغاز كرد. اين نيروهاي شوروي بودند كه درسال 1945 برلن پايتخت آلمان را گرفتند و به جنگ جهاني دوم در اروپا پايان دادند.
كاخ زمستاني پتروگراد (سن پترزبورگ) در محاصره بلشويكهاي مسلح (7 نوامبر 1917 و طبق تقويم وقت روسيه؛ 25 اكتوبر آن سال)
1987 – وقوع كودتای آرام عليه حبيب بورقيبه ديكتاتور تونس
حبيب بورقيبه، سياستمدار برجسته تونسي، پس از استقلال تونس از فرانسه، از سال 1956م به نخست وزيري اين كشور برگزيده شد. وي توانست با ساقط كردن حكومت سلطنتي تونس در سال 1957م به مقام رياست جمهوري تونس، نائل آيد. بورقيبه در سال 1959م قانون اساسي جديد تونس را كه در آن، اختيارات فراواني براي رئيس جمهور قايل شده بود از تصويب گذراند. بورقيبه در سال 1975 خود را رئيس جمهور مادامالعمر تونس خواند.
حبيب بورقيبه
وي كه تا سال 1987م به مدت 30 سال، رهبري بلامنازع تونس را برعهده داشت، در طول سالهاي حاكميت خود، تمامي رُقباي سياسي خود را با زندان، تبعيد و تهديد از صحنه سياست كشور خارج كرد و دهها مورد شورش و تظاهرات مردمي و مخالفتهاي اجتماعي را به مددِ قواي نظامي سركوب نمود. بورقيبه سرانجام در هفتم نوامبر 1987م با يك كودتاي آرام و بدون خونريزي توسط زين العابدين بن علي از كار بركنار شد. بن علي يك ماه قبل از كودتا، حكم وزارت كشور خود را از حبيب بورقيبه دريافت كرده بود.
نتيجه انتخابات عمومي ايالات متحده آمريکا که ششم نوامبر 2012 برگزار شد همان شب اعلام شد که نتيجه اش پيروزي باراک اوباما بود. به اين ترتيب اوباما تا 20 ژانويه 2017 رئيس جمهور آمريکا خواهد بود.
در اين انتخابات وضعيت کنگره از لحاظ اکثريت داشتن دو حزب تغيير نکرد و اکثريت مجلس نمايندگان همچنان در دست حزب جمهوريخواه و اکثريت سنا در دست حزب دمکرات باقي خواهد بود.
از انتشار گزارش تجديد انتخاب «اوباما» در رسانه هاي کشورها چنين بر مي آيد که چيني ها، روس ها و انگليسي ها از اين رويداد خرسند شده اند زيراکه «ميت رامني» رقيب او برضد واردات انبوه از چين بود و گفته بود که اين کالاي ارزان و احيانا نامرغوب باعث بيکاري آمريکاييان و مسائل اقتصادي مي شود و نظر به تقويت بنيه دفاعي آمريکا و کاهش استقراض از خارج داشت.
زادروزها:
۱۸۶۷ – زادروز ماری کوری فیزیکدان و شیمیدان لهستانی، برندهٔ جایزه نوبل فیزیک سال۱۹۰۳ و جایزه نوبل شیمی سال ۱۹۱۱، همسر پیر کوری، مادر ایرن ژولیو کوری
۱۸۷۹ – زادروز لئون تروتسکی انقلابی بلشویک و متفکر مارکسیست اهل روسیه
ماری کوری
۱۸۸۸ – زادروز سی وی رامان فیزیکدان هندی ، برندهٔ جایزه نوبل فیزیک سال ۱۹۳۰
لئون تروتسکی
۱۹۱۳ – زادروز آلبر کامو نویسنده، فیلسوف و روزنامهنگار الجزایری-فرانسویتبار، خالق کتاب بیگانه، برندهٔ جایزه نوبل ادبیات سال ۱۹۵۷
۱۹۶۷ – زادروز داوید گتا دیجی فرانسوی و آهنگساز در سبک هاوس
آلبر کامو
۱۹۷۸ – زادروز ریو فردیناند فوتبالیست انگلیسی
۱۲۹۶ – زادروز هلن سوزمن، فعال سیاسی ضد آپارتاید و عضو پارلمان آفریقای جنوبی
هلن سوزمن
درگذشتها:
۱۸۶۲ – درگذشت بهادرشاه آخرین امپراتور مغول از دودمان گورکانی در هندوستان
۱۹۱۳ – درگذشت آلفرد راسل والاس زیستشناس، کاوشگر، جغرافیدان و مردمشناس بریتانیایی
آلفرد راسل والاس
۱۹۶۲ – درگذشت آنا النور روزولت همسر فرانکلین روزولت رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا
۱۹۸۰ – درگذشت استیو مککوئین بازیگر آمریکایی، برندهٔ جایزه اسکار
استیو مککوئین
۱۹۹۲ – درگذشت الکساندر دوبچک سیاستمدار برجستهٔ چکسلواکی
۲۰۱۱ – درگذشت جو فریزیر بوکسور آمریکایی
جو فریزیر