درگذشت استاد محمد سعید مشعل / ۱۳۷۶ ه. ش
محمد سعید مشعل، نقاش و منیاتوریست مشهور کشور در چنین روزی در شهر هرات درگذشت.
او در سال ۱۲۹۲ خورشیدی در ولایت غور زاده شد و آموزش های ابتدایی را در زادگاهش فرا گرفت.
استاد مشعل، تحصیلات ابتدایی را در زمان امان الله خان در مکاتب نو بنیاد و مدرن کابل به پایان رساند و در دوران جوانی به ادبیات و هنر روی آورد و هنر را ابتدا با شعر شناخت و مدتی هم شاگرد خلیل الله خلیلی بود.
او علاوه بر نقاشی، مینیاتوری، مجسمه سازی، گچبری، خوشنویسی و سنگ تراشی، به هنر موسیقی نیز علاقه داشت و دوتار و ویلیون را به زیبایی می نواخت.
از کارهای به یاد ماندنی استاد مشعل، در رشته گچبری، طراحی محراب شبستان مسجد جامع هرات است که با مهارت بی نظیری توسط شاگردان خود، آن را گچبری کرد و این اثر تاکنون نیز برجاست.
تذهیب قرآن بزرگی که خط آن را استاد عطار هروی، به شیوه بایسنغری و خط ثلث نوشته است، طراحی و پیکر تراشی چهار اسب سفید در حوض پارک گلهای شهر هرات که این آثار در زمان حکومت طالبان از بین برده شد و نقاشی و تذهیب های خانه هرات در تالار بزرگ ولایت که دیوارهای آن بر پایه مکتب هنری تیموری، نقاشی و تذهیب شده است، از دیگر آثار اوست.
درگذشت استاد محمد یوسف کهزاد، نقاش، شاعر، نمایشنامهنویس و هنرپیشه معروف تیاتر کشور/۱۳۹۷
رویدادهای مهم این روز در تقویم میلادی (۱ فبریوری ۲۰۱۸)
مصر جزو یکی از ایالتهای آریانا شد
به نوشته مورخان عهد باستان و محاسبات تقویمی قرن بیستم، در فبروری سال ۵۲۳ پیش از میلاد (به قولی؛ یک و یا دو روز بعد از جشن سده) برجستگان مصر ـ کشوری که صدها سال استقلال کامل داشت ـ پذیرفتند که از آن پس اتباع و سرزمین شان یک ساتراپی (ایالت)آریانا باشد. دور اول حکومت ایران بر مصر (زمان هخامنشیان) ۱۲۱ سال طول کشید. پس از این مدت هم تا سالیان دراز، یهودیان مصری خود را از اتباع آریانا معرفی میکردند.
ارتش آریانا در سال ۶۱۸ میلادی (زمان پادشاهی خسرو پرویز) نیز شمال مصر را فتح کرد و در اسکندریه مستقر شد. خسرو پرویز از سال ۵۹۰ میلادی تا آخرین ماه سال ۶۲۷ بر ایران پادشاهی کرد.
اعلام وحدت اروپا
سنای روم در نخستین روز فبروری سال یکم پیش از میلاد با تصویب قطعنامه ای که متن آن موجود است، اعلام کرد که اروپا تحت ریاست و رهبری روم (ایتالیا) به صورت واحد درآمده و از این پس قوانین روم باید در سراسر اروپا اجرا شود و استدلال کرده بود؛ وحدت قوانین که تکالیف و نظامات را به صورت واحد در میآورد، بهترین عامل وحدت ملل اروپایی است. همین مصوبه که روح آن زنده مانده بود، ۱۹۵۵ سال بعد باعث عقد پیمان تشکیل بازار مشترک اروپا در همان شهر «رم» شد که بعدا به صورت اتحادیه اروپا با پول واحد در آمده و تاکنون بسیاری از قوانین اعضای اتحادیه مخصوصا در زمینه امور اجتماعی، کار و اقتصاد یکسان شده، تشریفات مرزی از میان رفته و در مسیری قرارگرفته که وحدت سیاسی و احتمالا نظامی به دنبال خواهدداشت. این اتحادیه دارای ۲۵ عضو شده است. این وحدت این بار از راه مسالمت تحقق یافته است.
آغاز فرمانروایی «نرون» امپراتور ستمکار روم (۵۴م)
کلادیوس سزارمعروف به نرون، امپراتور خونخوار روم باستان در سال ۳۷ م به دنیا آمد و در کودکی به فرزندخواندگی امپراتور وقت روم پذیرفته شد. وی اعمال وحشیانه خود را از سنین نوجوانی آغاز کرد و در این راه حتی از قتل مادر و همسر خود دریغ ننمود. نرون پس از مرگ امپراتور، که قتل او را نیز به نرون نسبت میدهند، در چنین روزی در ۱۷ سالگی به امپراتوری روم رسید. وی سالهای اولیه سلطنت را با راهنمایىهای عاقلانه برخی نزدیکان خود به نحوه مطلوبی گذراند اما مدتی نگذشت که جنایتهای فراوانی در پیش گرفت و مردم بسیاری را به کشتن داد.
از دیگر حوادث دوران حکومت نرون، قیام خونین و پرتلفات مردم علیه ستمگریها و جنایات او بود که با شکست مردم مواجه شد و به قتل عام بسیاری از انسانها انجامید. در آخرین شورش بزرگ علیه نرون که توسط ارتش روم صورت پذیرفت، نرون که پیروزی شورشیان را نزدیک میدید، از ترس شکنجه شدن توسط مخالفان، پس از ۱۴ سال حکومت سراسر ظلم و جنایت در حالی که ۳۱ سال بیشتر نداشت، خودکشی کرد.
الیزابت یکم پادشاه انگلستان، دستور اعدام ماری استیوارت ملکه اسکاتلند را امضاء کرد (۱۵۸۷ م)
الیزابت اول پادشاه انگلستان معروف به «ملکه باکره» در این روز دستور اعدامماری استیوارت پادشاه سابق اسکاتلند و مادر پادشاه وقت آن سرزمین را امضاء کرد و ماری یک هفته بعد، گردن زده شد. ماری هنگام ازدواج با پادشاه فرانسه کاتولیک شده بود. وی پس از درگذشت شوهرش به اسکاتلند بازگشته بود، ولی حاضر نشده بود دوباره تغییر مذهب دهد و پروتستان شود. اسکاتلندیهای پروتستان که پی بهانه میگشتند کشته شدن شوهر دومش را در یک انفجار در کاخ سلطنتی و قصد ماری به ازدواج سوم را دستاویز قرار دادند؛ او را برکنار و پسر خردسالش را برجایش نشاندند که ماری به انگلستان فرار کرد و به الیزابت اول پادشاه آنجا پناهنده شد. الیزابت که با کاتولیکها میانه خوبی نداشت او را تحت نظر قرار داد.
کشف شیوه نگهداری اغذیه به صورت کنسرو (۱۸۰۴م)
طریقه نگهداری اغذیه فاسدشدنی به صورت «کنسرو» توسط آپر مکتشف بزرگ کشف شد. آپر پس از سالها مطالعه و آزمایشهای مختلف در مورد نگهداری اغذیه مختلف به این نتیجه رسید که تنها در صورت دور نگهداشتن این نوع اغذیه از جریان هوا میتوان آنها را سالم نگهداشت. اولین کارخانه کنسروسازی جهان را خود آپر تأسیس کرده بود.
وقوع جنگ خونبار «روتر» بین فرانسه با پروس، اتریش و سویدن (۱۸۱۴م)
نبرد خونین روتیر در محلی به همین نام در نزدیک رود “اوب” میان نیروهای متحد شامل کشورهای پروس، اتریش و سویدن در برابر ارتش فرانسه به رهبری ناپلئون بُناپارت اتفاق افتاد. در این جنگ که در چنین روزی نیروهای فرانسه چهل هزار تن و قوای متحد چهار برابر بودند، سربازان فرانسه به دلیل نداشتن روحیه و نیز نابرابری نیروهای طرفین، نتوانستند در برابر نیروهای مجهّز و تازه نفس متحدین مقاومت کنند. بنابراین این جنگ با شکست ناپلئون پایان پذیرفت.
تأسیس جمهوری متحده عربی بین سوریه و مصر (۱۹۵۸م)
پس از پایان جنگ سوئز و عقبنشینی نیروهای انگلیس، فرانسه و اسرائیل از خاک مصر، جمال عبدالناصر به عنوان یک رهبر بینالمللی در جهان عرب مطرح شد و حیثیت و اعتباری ویژه کسب کرد. این وجهه که توسط رسانهها نیز به آن دامن زده میشد، مقوله رهبری جهان عرب و کشور های جهان سوم به ویژه در آفریقا را مطرح میساخت. در نتیجه در چنین روزی سوریه قرارداد اتحاد با مصر را امضا کرد و در جریان رفراندومی که در ۲۲ فبروری ۱۹۵۸م برگزار شد، جمهوری متحد عربی با شرکت مصر و سوریه شکل رسمی به خود گرفت. با تشکیل اولین کابینه مشترک در اکتوبر ۱۹۵۸م، چهارده پست وزارتخانههای مهم در اختیار مصر قرار گرفت و هفت وزارت خانه نیز به سوریه داده شد. ضمن این که مقام ریاست جمهوری نیز به جمال عبدالناصر واگذار گردید. اما عمر این اتحادیه دیری نپایید و به دلایل مختلفی از قبیل عملکرد مصر در سوریه، خودکامگی و بدرفتاری افسران مصری، تصمیم ناصر مبنی بر بهبودی روابط با امریکا و کودتای نظامی در ۲۸ سپتامبر ۱۹۶۱م در سوریه، به خروج سوریه از این اتحادیه و انحلال آن انجامید.
•اشغال مسجد بابری توسط هندوهای افراطی در کشور هند (۱۹۸۶م)
مسجد بابری هند همواره مورد ادعای مسلمانان و هندوهای این کشور بوده و هر کدام، این مکان را متعلق به خود میدانستند. پس از جدایی پاکستان از هند، در سراسر هند تبلیغات گستردهای بر ضد مسلمانان آغاز شد که با توطئههای هندوها، این مسجد در چنین روزی به اشغال آنان درآمد. پس از اشغال مسجد، فعالیتهای وسیعی برای اخراج آنان از مسجد صورت گرفت، ولی بینتیجه ماند. سرانجام در ۶ دسامبر سال ۱۹۹۲م هندوهای افراطی بدون حضور محسوس نیروهای انتظامی، مسجد را ویران کردند. ویران نمودن مسجد بابری، موجی گسترده علیه هندوها به وجود آورد و مسلمانان به شدت با این عمل مخالفت کردند.