مجله دوربین دانشنامه هرات، ادبی، فرهنگی، هنری و اجتماعی 
مولانا عبدالله شفیقی هروی ، عارف متصوف و شاعر خوش قریحه کشور، دیده از جهان فرو بست.
مولانا عبدالله شفیقی هروی، شاعر، ادیب، عارف و عالم دین، در سال ۱۳۱۳ خورشیدی در هرات زاده شد و علوم دینی را در همین شهر فرا گرفت. مدت‌ها در مکانی که گفته می‌شود روزگاری خواجه عبدالله انصاری در آن چله می‌نشست، عبادت می‌کرد، ولی حالا در خانه سرگرم تصحیح دست‌نوشته‌ها و اشعار خود است.
از دید او ادبیات از مسیر اصلی خود خارج شده و به بی‌راهه رفته است، ولی شاعران و نویسنده‌گان نباید اجازه دهند زبان اصالت خود را از دست دهد.
مولانا شفیقی هروی فارسی دری را زبانی واحد دانسته و انتقادها مبنی بر کارگرفتن واژه‌های فارسی در افغانستان را نادرست می‌داند. او سال‌ها قبل رندیات و طنز هم می‌نوشت، ولی حالا نوشته‌های طنزی خود را از بین برده و نمی‌خواهد آن‌ها جایی نشر شود.
مرد علم، اخلاق، عرفان و ادب مولانا عبدالله شفیقی هروی، افزون بر عرفان، در شعر و ادب نیز دست بالایی دارد.
از دید او فارسی و دری زبانی واحد و مشترک است و نمی‌توان این دو را از هم جدا کرد.
پیمانه به کف گرفته سجاده به دوش
در می‌کده و صومعه پیدا حافظ
