تقویم تاریخ ( 7 ماه میزان )

عبدالقهار عاصی (زاده ۱۳۳۵ خورشیدی ) از شاعران نسل نوین کشور در دهه ۱۳۶۰ و اوایل دهه ۱۳۷۰ خورشیدی بود.

عاصی شاعری بود نوگرا و کلیشه شکن، ولی در قالبهای کهن نیز می‌سرود. او طبق عهدی که با خود داشت هر سال، یک کتاب شعر به انتشار رساند. شعر های او به مسایل افغانستان و عشق می‌پردازند.

عبدالقهار عاصی، زاده ملیمه پنجشیر بود و بزرگ شده و درس خوانده کابل و از فعالان شعر افغانستان در دهه شصت و اوایل دهه هفتاد خورشیدی. شعر های عاصی غالباً از کلیشه‌ها و چارچوب های پیش ساخته شاعران هم ترازش بیرون می‌زند و به همین لحاظ، کمتر می‌توان این شاعر را به هنجارهای معمول، وفادار دید.

اما روح ناآرام این شاعر، علاوه بر صورت، در سیرت شعر او نیز خودنمایی می‌کند. عاصی ذاتاً شاعری بود دردمند، اهل موضع‌گیری و صراحت بیان. به همین لحاظ، غالباً با مسایل افغانستان درگیر بود و کمتر اتفاقی در کشورش افتاد که عاصی از کنارش با سکوت گذشته باشد؛ ولی او با این همه موضع‌گیری، روحیه‌ای تغزلی نیز داشت. از او شعرهای عاشقانه لطیفی بر جای مانده‌است. گاهی در شعرش آمیختگی زیبایی از لحن حماسی و تغزلی هم دیده می‌شود که خاص خود اوست. شاید تعبیر «از آتش، از ابریشم» که نام واپسین کتاب شعر عاصی است، حکایتگر خوبی از روحیه او باشد. عاصی به سبب همین روحیه در سالهای حاکمیت رژیم کمونیستی در افغانستان، گاه در لفافه و گاه با صراحتی شاعرانه، شعرهایی در تعارض با حاکمیت سرود. همین لحن معترض، پس از آن هم برجای ماند و کتاب «از جزیره خون» حکایتگر اعتراض اوست نسبت به وضعیت کشورش در دوران حکومت مجاهدین و جنگ‌های داخلی بعد از ثور ۱۳۷۱ خورشیدی.

ادامه این جنگها، عاصی را همچون بسیاری دیگر از مردم افغانستان وادار به مهاجرت کرد و او از میان کشورهای دور و نزدیک، ایران را برگزید. شاید می‌خواست حال که از میان هموطنان بیرون رفته‌است، از میان همزبانان نرود.

حضور بعضی دوستان شاعر افغانستانی و ایرانی او در این کشور نیز این انتخاب را تقویت می‌کرد. چنین شد که در بهار ۱۳۷۳ خورشیدی با خانواده‌اش به ایران کوچید و در مشهد اقامت گزید.

عاصی در ایران، هم برای ایجاد ارتباط میان شاعران مهاجر و مقیم آن کشور کوشید و هم آثاری تألیف کرد که به صورت کتاب و مقاله در این کشور چاپ شد و غالباً نیز با پشتکار محمدحسین جعفریان شاعر ایرانی و دوست عاصی همراهی می‌شد.

اما مدت کوتاهی پس از اقامت عاصی در مشهد، مقامات ایرانی اجازه ماندن به او ندادند و شاعر آواره افغانستانی، نومیدانه روانه کشور شد، در حالی که این بیت حافظ را به دوستش فرهاد دریا (آواز خوان افغان) نوشته بود:

عاصی و فرهاد دریا از کابل با هم رابطه‌ای نیک داشتند. فرهاد بسیاری از شعرهای عاصی را با آهنگ خوانده‌است و آخرین کتاب عاصی نیز به همت او چاپ شد.

قهار عاصی با همسرش میترا و تنها فرزندش مهستی، مشهد را به قصد هرات و سپس کابل ترک کرد. بسیار از آن زمان نگذشته بود که خبر درگذشت او بر اثر انفجار خمپاره (هاوان) در کارته پروان کابل، در همه جا پخش شد.

«مقامه گل سوری»، «لالایی برای ملیمه»، «دیوان عاشقانه باغ»، «غزل من و غم من»، «تنها ولی همیشه»، «از جزیره خون» و «از آتش از بریشم»، شش مجموعه شعر عاصی است و «آغاز یک پایان» خاطرات اوست از جریان سقوط کابل به دست مجاهدین و جنگهای داخلی نوشته‌است. از او شعرهایی چاپ نشده نیز برجای مانده‌است که یکی از آن میان، سفرنامه او به ایران است که شاید نسخه‌ای از آن نزد خانواده‌اش باقی مانده باشد.

«از آتش از بریشم» به دوست هنرمند عاصی، فرهاد دریا خواننده خوش صدای افغانستان فرستاده شد و سالی بعد از درگذشت عاصی، به همت دریا در اروپا به چاپ رسید.

درگذشت سعادت ملوک تابش/1389

سعادت ملوک تابش هروی متولد سال ۱۳۲۹ خورشیدی، عارف، حکیم، فیلسوف، متأله، نویسنده، مدرس و از شاعران فارسی‌زبان افغانستان است. وی در شهر هرات چشم به جهان گشود. تابش در عرفان و سیر و سلوک استادی نداشت و خود صاحب طریقت بود.

سعادت ملوک تابش از پیشکسوتان شعر نو در افغانستان بود که دهه پنجاه دوره شکوفایی شعر او بود و نام او را در میان شاعران افغانستان پر آوازه ساخت.

در سال ۱۳۶۰ با درخواست و دعوت حزب اسلامی رعد افغانستان برای رهبری کادر فرهنگی این حزب به مشهد رفت و تا سال ۱۳۸۲ در آنجا اقامت گزید.

تابش سال‌های متمادی را در مشهد ساکن بود، به گفته خودش «به تماشای آفاق معرفت» مشغول بود در جلسات هفتگی که در منزل او تشکیل می‌شد برای دوستان و شاگردان خود درسهای معرفتی می‌داد.

در سال ۱۳۸۲ برای بازگشت به وطن اراده نمود. در اقامتگاهش که یک خانهٔ اجاره‌ای بود، پیوسته  پذیرای فرهنگیان و ادبا گردید .

تابش ۲۳ کتاب نثر، ۲۲ کتاب شعر و بیش از ۷۰۰ جلسه سخنرانی عرفانی دارد.

سوگند محمد اشرف غنی به عنوان رئیس جمهور کشور/1393

اشرف غنی به عنوان رئیس جمهور افغانستان در کاخ ریاست جمهوری سوگند یاد کرد.

پس از امضای موافقتنامه برای ایجاد دولت وحدت ملی میان عبدالله عبدالله و اشرف غنی احمدزی، اعلان نتایج نهایی انتخابات ریاست جمهوری و اعلام اشرف غنی احمدزی به صفت رئیس جمهور افغانستان از سوی کمیسیون مستقل انتخابات،  مراسم سوگند وفاداری ریس جمهور کشور در کاخ ریاست جمهوری صورت گرفت.

تاسیس قل اردوی 207 ظفر در هرات/1383

قول اردوی 207 ظفر به تاریخ 7 میزان 1383 در تشکیل وزارت دفاع ملی توسط وزیر دفاع ملی وقت مرحوم مارشال محمدقسیم (فهیم) در 27 کیلومتری جنوب شهر هرات افتتاح و پرچم جمهموری اسلامی افغانستان برافراشته شد

قول اردوی ظفردر تشکیل یک گارنیزیون ، یک کندک پیاده نخست فعالیت امنیتی خویش را مطابق به مطالبات روزمره وپالیسی های وزارت دفاع ملی آغازنمود.

تعدادی ازشعبات و قطعات حمایوی قول اردومطابق به پلان انکشافی وزارت دفاع ملی از اواخرسال 1383 ایجادوآغازبه فعالیت نموده که فعلا در5 ولایت حوزه غرب وظایف خویش راانجام می دهد.

براثر انکشاف اردوی ملی قول اروی 207 ظفر،سه لوای پیاده،سه گارنیزیون ،5 کندک ومرکزتعلیمی ،دو تولی مستقل داشته وهمزمان باسلاح و وسایط جدید ناتو و تاسیسات رهایشی مجهز تکمیل و درحال رشد وانکشاف است

قول اردوی ظفر به اساس هدایات اوامر مقام وزارت دفاع ملی که تماما عملیات و فعالیت های روزمره را به هماهنگی کامل نیروهای امنیتی با تفاهم مشترک مسئولین محلی ، شورای های محترم ولایتی ، علما و سران اقوام انجام داده که امنیت فعلی حوزه غرب در سطح کشور الگو ونمونه مثال می باشد .

لوای اول درولایت هرات ویک کندک آن در ولایت غور مصروف تامین امنیت می باشد.

لوای دوم پیاده قول اردوی 207 ظفردر ولایت فراه می باشد.

لوای سوم در ولایت بادغیس میباشد.

براساس پلان وزارت دفاع ملی ازبنیه لواها قطعات حمایوی مانند  شفاخانه یکصدبسترساحوی ، آمریت حفظ تاسیسات ملکیت های وزارت دفاع ملی ایجاد و مصروف خدمت می باشد.

همچنان  لوای دوم عملیاتهای خاص باکندکها ی چهارم ونهم کوماندو مجهز با سلاح و تجهیزات محاربوی بخاطر اجرای وظایف امنیتی درهرات و شیندند موقعیت دارد.

سال 480 پيش از ميلاد  – روزي که جنگ دريايي سالاميس روي داد

امروز ـ 29 سپتامبر، سالروز جنگ دريايي سالاميس است كه در سال 480 پيش از ميلاد ميان ايران و اتحاديه يونانيان روي داد و آریانا در آن موفق نشد. نيروي زميني يونانيان در برابر ارتش آریانا توان مقاومت نداشت و همه اميد جنرالهاي يوناني به جنگ دريايي بود. مورّخان، تعداد كشتي هاي آریانا را 400 تا 700 نوشته اند، ولي بيشتر اين كشتي ها به دست عنصر آریایی هدايت نمي شد. اين كشتي ها متعلق به وابستگان به آریانا از جمله فنيقيه [سوریه و لبنان]، مصر و ايوني ها بودند كه نسبت بهآریانا تا پاي جان وفاداري نداشتند و فرماندهي يونانيان اين را مي دانست.

منظره جنگ دريائي سالاميس

سال 115 پيش از ميلاد – پيام تاريخي فرهاد دوم به امپراتوري روم

در پي برافتادن جانشينان اسكندر در شرق مديترانه به دست آریانا و در غرب آن توسط امپراتوري نوپاي روم، فرهاد دوم شاه وقت آریانا از دودمان اشكاني پس از عقد معاهده دوستي با چين، 29 سپتامبر سال 115 پيش از ميلاد به دولت روم پيام فرستاد كه قلمرو آریانا همان قلمرو هخامنشيان (پيش از حمله اسكندر) و پايتخت ان شهر تيسفون (كنار دجله) خواهد بود كه اخيرا ساخته شده است و اين قلمرو بايد از تعرّض مصون باشد تا ميان دو كشور كه اينك همسايه شده اند صلح پايدار بماند.

فرهاد دوم

فرهاد دوم به روميان پيشنهاد كرد كه بهتر است اختلاف نظرهايي كه پيش خواهد آمد از راه مذاكره و داوري حل شود تا جنگ و خونريزي.

129 – آغاز نهضت عباسيان با قيام ابومسلم خراساني

نهضت عباسي به سال 129 ه‍ . ق در خراسان توسط ابو مسلم رسماً اعلام موجوديت كرد. قبل از اين فعاليت‌هاي آنان از سال 118 توسط امام محمّد به طور كاملاً مخفيانه رهبري مي‌شد، ابو مسلم توانست همكاري اقوام يمني و ربيعه و نيز خوارج حروريه را جلب كند و به زودي بر سرزمين شرق تسلط يابد.

1911 – آغاز جنگ ايتاليا و عثماني براي تصاحب سرزمين ليبي 

كشور ليبي از اوايل قرن شانزدهم ميلادي بخشي از قلمرو امپراتوري عثماني بود و تا سال 1835م كه مستقيماً تحت نظارت دولت عثماني قرار گرفت فرمان‏روايان اين كشور، منصوب و مأموري خراج‏گيري دولت عثماني بودند. در اين ميانْ دولت استعمارگر ايتاليا كه از مدت‏ها قبل چشم طمع به شمال افريقا به ويژه ليبي دوخته بود از ضعف دولت عثماني استفاده كرد و با يورش به اين منطقه در 29 سپتامبر 1911م، آن را از دست امپراتوري عثماني خارج ساخت. اين جنگ منشأ تشكيل كشور ليبي گرديد و سرزميني كه تا آن زمان بيشتر به طرابْلُسِ غرب معروف بود، نام ليبي گرفت. ليبي در جريان جنگ جهاني اول تحت استعمار كامل ايتاليا واقع شد و پس از چهل سال، سرانجام در 24 دسامبر 1951، استقلال خود را اعلام كرد.

نیروهای ترک عثمانی در لیبی

2004 – اعلام رسمي اتمي شدن کوریای شمالي

« چوئه ـ سو هوم » معاون وزارت امورخارجه جمهوري دمكراتيك خلق کوریای (شمالي) درجلسه 27 سپتامبر 2004 مجمع عمومي سازمان ملل جزئيات دست يافتن اين كشور به اسلحه اتمي را اعلام كرد و گفت:

“دولت متبوع ما راه ديگري جز مسلح شدن به سلاح هسته اي نداشت زيرا نگران حمله اتمي ناگهاني آمريكا بود كه سياست قديمي خود مبني بر حذف كره شمالي را همچنان دنبال مي كند. مسلح شدن به سلاح اتمي صرفا براي دفاع از خود و پيشگيري از حمله اتمي آمريكا و نيز يك جنگ اتمي در آسياي شرقي بوده است. با وجود اين، ما (کوریای شمالي) آماده ايم اين سلاحها را در صورتي كه آمريكا سياست خود را تغيير دهد و صادقانه آماده همزيستي شود از كار بيندازيم. ما قبلا هم اشاره كرده بوديم كه از سوخت مصرف شده، پلوتونيوم به دست آورده ايم.”.

در همين زمينه، «لي كوان يو» كه به پدر سنگاپور شهرت دارد و يك چيني تبار است در مصاحبه با «چارلي رز» كه همان شب از تلويزيون عمومي آمريكا پخش شد گفت كه به گمان او، كره شمالي اسلحه اتمي بكار نخواهد بُرد ولي اين احتمال وجود دارد كه دست به فروش سلاح اتمي بزند و باعث رواج اين تجارت در جهان شود. وي در عين حال گفت كه کره شمالي اطمينان دارد که مسکو و پکن به هيچوجه نمي خواهند كه كره شمالي از ميان برود و با رژيم ديگري هم مرز شوند.

2009 – زلزله ای به بزرگی 8.0 ریشتر در حوالی جزایر سلیمان باعث ایجاد تسونامی شد.