رفتی ونقش روح توربرلوح دیده ماند
رفتی وداغ توبدل غمکشیده ماند
هرجاکه دوستان خبرمرگ توشنید
رنگ ازرخش پرید واشکش چکیده ماند
استاد نعمت الله زمانی فرزند ارشد الحاج مرحوم مولوی صاحب محمد زمان زمانی در سال (1345) در ناحیه دوم شهر هرات در یک خانواده روحانی و متدین دیده به جهان گشود مرحوم نعمت الله زمانی تعلیمات ابتدائی خویش را در دارالحفاظ و تحصیلات دوره ثانوی ونیمه عالی را درسال 1368ه ش در مدرسه عالی فخرالمدارس هرات با موفقیت کامل به پایان رسانید و از سال (1372) تا سال (1386) به صفت استاد وظیفه مقدس خویش را در مربوطات معارف هرات باکمال صداقت و ایمان داری ادامه داد.
مرحوم استاد نعمت الله زمانی مرد با ایمان، دارای اخلاق حمیده، حسن خلق ، رفتار و کردار نیک و پسندیده بود، که به جرأت میتوان او را عرفی ثانی نامید، چون برای وی بیگانه و آشنا فرقی نداشت او همه را دوست میداشت و برای همه دوست خوبی بود.
استاد مرحوم در حین سختی و گشادگی با چهره بشاش و خندان با قضایا برخورد مینمود و تسلیم مشکلات و دشواری ها نمی شد
و هیچ زمانی کسی او را ندیده که لبش خندان و متبسم و پیشانی اش گشاده نبوده باشد.
خلاصه مرحوم استاد نعمت الله زمانی یک انسان استثنائی بود، با خوردان شفقت و شخصیت میداد و به بزرگان احترام و عزت.
استاد نعمت الله زمانی نه تنها با اعضای خانوده و وابستگان مهربان و غمخوار بود و غم و درد شان را با خود تقسیم مینمود بلکی غمخوار خویش و نا آشنا هم بود.
سرانجام به تاریخ 21/1/1398 در شهر مشهد ایران دار فانی را وداع گفته و به لقاءالله پیوست.
توصیه استاد مرحوم دائم به فرزندانش چنین بود !
فرزندان عزیزم همه کس را دوست بدارید به نژاد ، مذهب و قوم توجه نکنید از قوم پرستی دوری کنید و انسانیت را پیشه خود کنید.
به نکات مثبت مردم توجه کنید از منفی نگری بدور باشید، به قوم، همسایه، آشنا و ناآشنا یار و مددگار باشید.
در اخیر برای مرحوم فردوس برین و به همه دوستان و بازماندگانش از درگاه ایزد منان صبر جمیل استدعا مینمایم.
تازنده بودیم یاد تو کردیم
اکنون که مردیم تو یاد ما کن
از تو تمناست کزرهی لطفی
گرفرصتی است ما را دعا کن