مجله دوربین دانشنامه هرات، ادبی، فرهنگی، هنری و اجتماعی 
با تاسف اطلاع حاصل نمودیم که استاد یونس، آوازخوان خوش صدای کشور پس از مبارزه طولانی با بیمارى که عاید حالش شده بود، در ۷۶ سالگى در شفاخانه ای در استرالیا درگذشت. روحش شاد و یادش گرامی باد.
استاد یونس آوازخوانی را در رادیو افغانستان در دهه ۵۰ خورشیدی آغاز کرد، از جمله اولین آوازخوانان موسیقی آماتور افغانستان بود.
یونس در مکتب امانی کابل تحصیل و بعد از آن در مسکو در رشته زمین‌شناسی به تحصیل ادامه داد و قبل از اینکه به استرالیا مهاجر شود، سال‌های زیادی را در پاکستان سپری کرد.
این آوازخوان معروف افغانستان با همسر، دختر و دو پسرش مدت ۱۷ سال آخر عمرش را در شهر ملبورن، استرالیا گذراند.
او در رادیو افغانستان بیش از ۲۰۰ آهنگ دارد و در تلویزیون ملی افغانستان نیز حدود ۳۰ آهنگ ضبط کرده است.
استاد یونس چهارآلبوم از آهنگ‌های خود را نیز به بازار عرضه کرد. آخرین آلبوم او به نام “یادگار” در استرالیا منتشر شد که استاد خلیل گداز آهنگ آن را ساخته و برادرش هم در تهیه آن کمک کرده است.
یکی از آهنگ‌های مشهور او، آهنگ “من امسال بی او بهاری ندارم” است.
با هم شعر این آهنگ بیادماندانی را زمزمه می کنیم.
من امسال، بی او، بهاری ندارم
نوازشگری، غم¬گساری ندارم
من امسال بی آن گلستان خندان
به جز گریه¬ی تلخ، کاری ندارم
چرا آخر آن تاج گل بی¬وفا شد
چرا جز غمش، غم¬گساری ندارم
چرا از آن همه دوستداران دیرین
به جز درد و غم، دوست¬داری ندارم
سرود امیدی به گوشم نمی¬پیچید
سلامی و پیامی ز یاری ندارم
دگر دلستانی نشانم نگیرد
دگر با نگاری، قراری ندارم
دگر برگ¬ریز درخت جوانی است
دگر من خزانم، بهاری ندارم
