مجله دوربین دانشنامه هرات، ادبی، فرهنگی، هنری و اجتماعی 
بانو حمیرا قادری، داستان نویس چیره دست اهل هرات، پس از سالها دوری از کشور به شهر زادگاهش هرات بازگشت. این بازگشت در اوایل زمستان سال روان-۱۳۹۷- اتفاق افتاده است.
حمیرا قادری طی چند روز حضورش در هرات در اکثر محافل فرهنگی- ادبی این شهر و دیار شرکت جست و قرار است در بعد از ظهر امروز دوشنبه ۱۷ ماه جدی نیز در محفل نقد ادبی که از سوی انجمن ادبی هرات برگزار شده است، اشتراک نموده و به خوانش یکی از داستان هایش بپردازد.
حمیرا قادری در سوم حوت ۱۳۵۸ از پدر و مادری هراتی در کابل به دنیا آمد.
وی از سال ۱۳۷۱ به نوشتن داستان روی آورد. در دورهٔ تسلط طالبان داستانی از وی در اولین جلسهٔ نقد و بررسی داستان در هرات خوانده شد و مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
وی در سال ۱۳۷۹ برای ادامهٔ تحصیلات به ایران آمد و دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد را در رشته زبان و ادبیات فارسی سپری نمود. وی پایان‌نامه خویش را با عنوان «نقد و بررسی روند داستان‌نویسی در هرات» از سال ۱۲۹۸ تا ۱۳۸۰ و در تاریخ ۱۹ خرداد ۱۳۸۶ به راهنمایی دکتر سیروس شمیسا در دانشکده ادبیات فارسی و زبان‌های خارجی دانشگاه علامه طباطبایی دفاع نمود.
داستان‌های وی در نشریاتی چون روزنامه اتفاق اسلام، اورنگ هشتم، هفت قلم، هزار و یک شب و مجله هری چاپ شده‌است. از وی دو داستان در کتاب زیر گنبد کبود که مجموعه‌ای از آثار داستان نویسان معاصر هرات است چاپ شده‌است. از وی یک مجموعه داستان کوتاه به نام گوشواره انیس و همچنین یک اثر پژوهشی به نام بررسی روند داستان‌نویسی در افغانستان توسط انتشارات روزگار در سال ۱۳۸۷ منتشر شد. وی همینک دبیر انجمن هنرمندان و فرهنگیان افغان است.
وی به خاطر داستان «باز باران اگر می‌بارید» موفق به دریافت لوح تقدیر در سومین دورهٔ جایزه ادبی صادق هدایت در سال ۱۳۸۳ شد و به همین خاطر از سوی سید مخدوم رهین وزیر فرهنگ وقت افغانستان مورد تقدیر قرار گرفت. او نخستین نویسندهٔ افغان است که موفق به دریافت این لوح می‌شود.
