هنرمندانی که سزاوار حمایت و تقدیر اند

برگرفته از شماره ( ۱۰۳ ) مجله دوربین

در ميان خانواده موسيقي افغاني، هنرمنداني استند که نباید از آنها به سادگی گذشت، شنيدن آهنگ هاي ماندگار و یاد بود از اين بزرگان موسيقي هر دو به اندازه یکسان، خوشایند اند. همچنانيكه خبر وفات و يا تجليل از سالگشت پرواز آنها، به همان پيمانه ناگوار اند.

در طي سال ها و دهه هاي دو قرن اخير، هنرمندانی ظهور نموده اند که حضور شان اتفاقی شايسته، مبارک و ارزشمند برای موسیقی اين ديار بوده است. هر گاه یادی از هنرمندان مان که از دست رفته اند، میکنم، به ناگاه نام هنرمندان بزرگ موسیقی چون: استاد قاسم، استاد سرآهنگ، احمد ظاهر، استاد ذلاند و ديگران مي افتيم.

از طرفی تقدير از بزرگان هنر اصیل افغاني، داغ فراغ اساتيد هنر را اندکی التیام میبخشد. پرداختن به این عزیزان در زمان حیات شان و ارزش گذاری به آثار آنها و نیز یادکردن این سرمایه های عظیم فرهنگ و هنر افغاني با برگزاری یادبودها و بزرگداشت هایی برای آنها، امریست ضروری تا همواره در عرصه فعالیت های هنری خود، خوش بدرخشند.

اگرچه دوستداران فرهنگ و هنر هراز گاهي گامهایی در جهت بزرگداشت هنرمندان از دست رفته مان چون: استاد سراهنگ و احمدظاهر داشته اند و ياد بود از سالروز درگذشت شانرا در تقویم سالیانه خود درج نموده اند که کاریست بس نکو ، اما جای سئوال اینجاست که چرا مراسمی اینچنیني پس از مرگ عزیزان برگزار میگردد ؟ و چرا محافل و بزرگداشت هایی از این دست، در زمانی که هنرمند در قید حیات است، برای وی انجام نمیگیرد تا خود به ارزش والای هنری خود پی برده و امیدوارانه قدمهای خود را در ادامه اهداف والای خود مستحکم تر گذارد،

بسیارند. از این دست هنرمنداني كه در در تمام عرصه ها همواره بدون ادعا و بدور از جنجال و هیاهو، فعالیت های هنری خود را دنبال نموده و با تولید آثار فاخر هنری و درخشش در عرصه های بین المللی، نام وطن خود را در ممالک غرب و شرق بر سر زبان اهالی هنر جاری میسازند، اما دریغ و صد افسوس که بارها شاهد گشته ایم، حتی رسانه ها نیز به افتخار آفرینی هنرمندان نپرداخته اند تا چه رسد به تقدیر و برگزاری مراسم بزرگداشت و یادبود این عزیزان. هنرمندان بسیاری در موسیقی افغاني، مایه سربلندی نام وطن در نقاط مختلف این کره خاکی گشته اند، اما هیچگاه آنچنان باید بر آنان توجه نگردیده است .

خوشبختانه در اواسط ماه سرطان اين سال، وزارت اطلاعات و فرهنگ كشور لقب استاد را برای وحید قاسمی آوازخوان مشهور اين ديار تفویض نمود.

وحید قاسمی یکی از این هنرمندان نام آشنا که نامش بر مردم افغان زمین نا آشنا نیست، بیشتر از ۴۰ سال در عرصه موسیقی کار کرده و در همین راه، موهایش سپید شده‎است و هیچ کس هنر وی و زحماتش در بخش‎های آوازخوانی، آهنگ‌سازی و پژوهش موسیقی برای اعتلای موسیقی محلي افغاني را نمیتواند انکار نموده و نادیده بگیرد.

استاد وحید قاسمی این عنوان را به پاس نزدیک به چهل سال فعالیت در عرصه موسیقی و تلاش برای احیای موسیقی فولکلور از سوی وزارت اطلاعات و فرهنگ کشور در یافت کرده است.

وحید قاسمی از معدود هنرمندانی است که در سال‌های اخیر، از خارج به کشور آمده و تلاش هایی ارزشمندی را برای احیای موسیقی فولکلور انجام داده و در سفری به ولایت‌های هرات و بادغیس، هنرمندان محلی را شناسایی و موسیقی آنها را ثبت کرده است.

همچنان وحید قاسمی جشنواره‌ های موسیقی فولکلور شمال  و مناطق مرکزی کشور را نیز برگزار کرده و در جریان سال‌های اخیر هنر جویان جوانِ برنامه هنری « ستاره افغان» را که هر سال از سوی تلویزیون طلوع برگزاری می‌گردد، آموزش داده است.

وحيد قاسمي ، هنرمندی از گذر باغ نواب شهـر کهنه کابل ، زاده سال 1337 خورشيدي ؛ استاد موسیقی و آواز خوان بي بديل، فردی که هیچگاه وطنش ، و زادگاه اش كابل زيبا را فراموش نکرده و در تمامي آهنگ هايش اشعار زیبا به زبان هاي ملي و مهني را با لحن حماسی اش بیان میکند ، آنچنان که همه چنان ارتباط عمیقی با شعر و موسیقی حماسي او بر قرار میکنند که توگویی اشعار از ته لد شنوندگان خوانده میشوند .

استاد قاسمی شصت سال عمر دارد و اولین گروه موسیقی خویش را با نام « شاهین» در سال ۱۳۵۶ با همکاری عبدالله قاسمی، قاسم قاسمی و توریالی نواز در کابل تشکیل نموده است.

وحید قاسمی پس از جنگ‌های داخلی دهه‌ هفتاد خورشیدی از کشور آواره شد و در کانادا آقامت گزید و در جریان سال‌های اخیر به کشور آمده و در پی‌تقویت و ماندگاری موسیقی اصیل افغانی است.

او متخصص بیان صحیح شعر است و احساس خود را چنان زیبا با حرکاتش از درونش برون کشیده و به مخاطب انتقال میدهد چنان که عاشقانش را مست و مدهوش از صدایش میکند. همچنان او در دو ماه اخیر آهنگی را بنام وحدت ملی ساخته که به ده زبان افغانستان خوانده شده‎است.

مجله دوربين اهداء لقب استادي به وحيد قاسمي را بر وی تهنیت عرض میکند و آرزومند است  سایه بزرگانی چون استاد وحيد قاسمي بر سر موسیقی اين ديار سالیان سال مستدام و پایدار باشد و امیدواريم روزهای آینده ایامی خوش برای موسیقی افغاني وهنرمندان اين ديار باشد.

يقيناً تقدير از افتخار آفرینی هنرمندان وظيفه همه ماست و بیان این سخنان و نگارش این سیاهه نه از برای آن است که صرفاً به وحيد قاسمي توجه بیشتری گردد که هدف توجه بر عموم هنرمندان زحمتکشی است که در این راه محاسن سپید کرده و مرارتها کشیده اند ، که وحيد قاسمي بهانه ای گشته است تا به مناسبت اهداي لقب استادي به وي، مي بايد به تلاش هاي فراوان ساير هنرمندان نيز ارج گذاشته شود.

از اينرو ياد آور مي شويم كه استاد گدا محمد هروي استاد چيره دست رباب اين ديار، پیر و فرتوت گشته است و در گوشه ای در حال گذران عمر است ؛ صديق بلبل حال و روز خوشی ندارد ؛ کسی سراغی از محمود خشنواز نمیگیرد . محمد قاسم مسرور و استاد فتح علي و حتی عبدالوهاب مددي و بزرگانی از این دست نیز تنها زمانی نامشان در روزنامه ها و رسانه ها ذكر میگردد که خبر يا حادثه اي اتفاق افتاده باشد.

جفاست اگر بخواهیم تنها هنرمندان تاثیر گذار مان را با اهداء يك لقب استادي حرمت بگذاريم و ساير هنرمندان خوشنام مان را  در فهرست تقدير هاي احتمالي قرار بدهيم . در واقع هنرمندان زيادي استند  که لقب استاد بدون چون و چرا لایق آنهاست .