بسیاری از جهانگردان اروپایی که در قرن بیستم از هرات گذشته اند، تصاویر ماندگاری از آبده های آن به ثبت رسانیدند.

در جنگ جهانی اول دولت آلمان برای کاستن از فشار جنگ تصمیم گرفت، به گونه‌ای انگلیسی‌ها را در شرق ـ به خصوص افغانستان که دروازه هند به شمار می‌آمد ـ مشغول سازد تا بخشی از نیروهای نظامی انگلیس برای دفاع از هند را آنجا مصرف نماید. به همین خاطر سفر هیئت‌ نظامی آلمانی به افغانستان براساس چنین سیاستی صورت می‌گرفت و ‘اسکار فن نیدرمایر ‘( ۱۸۸۵ـ ۱۹۴۵) در راس این هیات قرار داشت .گروه نیدرمایر با طی حدود ۲۲هزار کیلومتر ـ, سوار بر چارپایان, از عرض ایران و از میان کویر سوزان به سوی افغانستان عبور کردند .

گفتنی است، نیدرمایر در راس گروه اصلی, پس از این که از طریق بغداد و قصر شیرین و کرمانشاه وارد ایران شد و از آن‌جا به نهاوند و همدان و سرانجام اصفهان رفت, مدتی را در این شهر اقامت نمود و سپس مسیر بعدی را تا هرات با ۱۴۵نفر و ۲۳۶راس چهارپا طی کرد  و از آن جمع فقط ۳۷تن از افراد و ۷۹راس چهارپا به هرات رسید . بقیه در طول مسیر یا گریختند و یا جان باختند .

این در حالی بود که آن‌ها باید فعالیت خود را از دید نیروهای نظامی و جاسوسان انگلیسی و روسی که در سرتاسر اافغانستان پراکنده بودند پنهان سازند .

نیدرمایر و همراهانش سرانجام به هدف خود که ورود به افغانستان و عبور از آن بود توفیق یافت .

اما ‘حبیب الله خان’, امیر آن منطقه که زیر نفوذ نایب‌السلطنه هندوستان بود, با آنها آن چنان که باید همکاری نکرد و به اقدامی دست نزد .

 

نیدر مایر پس از توقفّی کوتاه در افغانستان از راهی که آمده بود، به ایران رفت. این در حالی بود که به نوشتۀ او «دریافته بود که ما هرگز نخواهیم توانست این امیر [حبیب‌الله‌خان] وحشت‌زده را که علایم و نشانه‌های دوران را نمی‌شناسد به اقدامی خَصمانه علیه انگلستان براَنگیزیم.» نیدر ملبّس به لباسِ بازرگانان ایرانی وارد آن کشور شد و هنگام ورود، به سفارت امریکا در تهران، که حافظ منافع آلمان بود، پناه برد.

سپس از طریق خاک ترکیه به برلن رهسپار گردید.

نیدر مایر پس از مراجعت به برلین از طرف ژنرال فالکِن هاینْ، فرماندۀ کّل قوای آلمان در شرق، مورد تمجید قرار گرفت و ژنرال صریحاً اظهار کرد: «عمل نیدرمایر و همکارانش در مورد رسیدن به افغانستان و ملاقات با حبیب‌الله‌خان، امیر افغانستان، را باید معجزه دانست.»

نیدر مایر پس از ورود به برلن به حضور ویلهم دوم، اِمپراتور آلمان، بار یافت و به پاس خدماتی که برای کشورش انجام داده بود، به درجۀ سرهنگی ارتقا یافت و به دریافت یک قطعه نشان صلیب آهن، که عالی‌ترین نشان آلمان در ایام جنگ بود، مفتخر گردید.

 

مایر از این سفرش عکس های فراوانی از نقاط مختلف افغانستان گرفته است و بخشی از این عکس ها مربوط به آبدات تاریخی و مناظری از ولایت هرات می شود.

درباره admin

مطلب پیشنهادی

نگاهی به موفقیت های دختران افغان طی سالیان اخیر

طی سالیان اخیر زنان و دختران کشور ما در عرصه های مختلف علمی، فرهنگی، هنری، …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *